ای مسیح آل پیغمبر سلام

میلاد حضرت حجة بن الحسن آقا امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) را به همه دوستان عزیز تبریک عرض می کنم.

 دل شود امشب شکوفا در زمین
می زند لبخند شادی بر زمین

آسمان ِ دل تبسم می کند
روی ماهت را

دوره کردند تو را هرچه قمر داشت خدا

قلمو را زِ طهورای بهشت آب کشید

چشم انداخت به ابروی تو محراب کشید

خواست تا یک اثر از چشم شما خلق کند

دور خورشید مداری زد و یک قاب کشید

بر بلندای قَدَر شوکت پیشانی نو

بیت رهبری

اولین باری که به بیت رهبری (حسینیه حضرت امام خمینی(ره)) رفتم فکر می کنم کلاس دوم دبیرستان بودم. آن روزها روزهایی بود که با هیئت و امام حسین بیشتر آشنا شدم. علتش هم تغییر مدرسه ام بود. در دبیرستان دهخدا (واقع در منطقه 14 ، بلواز ابوذر تهران بین پل اول و دوم) با معلم تربیتی آشنا شدم که ایشان مداح بود و هیئت داشتند. ایشان ما را به هیئت (محبین الزهرا) دعوت کردند، و آن روزها بود که پایمان به هیئت و نمازجمعه هر هفته باز شد. بعضی از پنج شنبه شب ها هم به زیارت شاه عبدالعظیم می رفتیم. چه روزگار خوشی بود. الان قریب به 20 سال از آن روزها می گذرد و دل من عجیب هوای آن روزها را کرده است.
بعد از ان سال اول یا دوم دانشگاه بود که

برنامه ریزی علاج روزمرگی

در یکی از این روزهایی که گذشت به همراه همسرم به دیدار یکی از عزیزانی رفتم که در صدا و سیما شغل کارگردانی و تهیه کنندگی را دارد. علی رغمی که پیش خودم فکر می کنم هرچه از خداوند تبارک و تعالی خواسته ام به لطف کریمانه و الهی خود دریغ نفرموده است لکن کمی گله کردم از اوضاع موجود. از آن بابت که احساس روزمرگی و بی فایده بودن سخت مرا می آزارد. از اینکه احساس می کنم هیچ هدفی در زندگی ندارم و برای خود سیری تعریف نکرده ام. همین بی هدفی منجر می شود که

آبادان - بازار ته لنجی ها

روز تعطیل که همه خواب هستند. ابوی زنگ می زند. گوشی را بر می دارم بابا می گوید آماده شو باید برویم آبادان. با یک حالت سرشار از تعجب بدون چون و چرا و بی معطلی قبول می کنم. برنامه های آن روزم را کنسل می کنم و با پدر راهی آبادان و اروند کنار می شویم. یک مسافرت یک روزه کاری اجباری توفیقی. اصولا با پدر زیاد در مورد کار و اقتصاد صحبت می کنم. آن روز هم مبحث کاری بود. در آبادان با یکی از دوستان قرار ملاقات داشتیم. از آبادان راهی خرمشهر شدیم. در خرمشهر یک اسکله صادراتی وجود دارد که به گفته یکی از پرسنل اسکله

گزارش تصویری اردوی مجردی

خوزستان - شهرستان باغملک - روستای رباط علیا - نهم اسفندماه 1392

شکوفه های درخت سیب. نهم اسفندماه روستای رباط علیا - شهرستان باغملک - استان خوزستان

کفوات

رفته ایم جلسه شعر خوانی. یا همان شب شعر.

این شب شعر با دیگر جلسه های شب شعر فرق می کند. یک عده شاعر متعهد و انقلابی جمع شده اند و اشعار خودشان را به نقد می گذارند. برعکس دیگر شب شعر ها هم خبری از دختر و پسرهای جیگول سیگاری مو بلند و مانتو کوتاه که فقط بلدند در وصف معشوقه هاشان شعر بگویند نیست.

همه خانوم های چادری و آقایان طلبه و محاسن و این جور چیزها ...

اما ناشی از اثرات آن شب شعرهای جیگولی بعد از شعر خواندن هر شاعر

خنده بر دشمن مسلمانان؟

حضور در جلسه های شعر همیشه باعث شده تا چشمه های طبع من باز شود. دیشب هم که در یک جلسه شب شعر حضور یافتم درنهایت منجر به ترواش شعر زیر گردید که بی مناسبت به انقلاب اسلامی و اتفاقات اخیر نیست. به همین خاطر این شعر را برای عزیزان به اشتراک می گذارم تا با نقدهای خود شعر ما را به تعالی برسانند.

زور گوی است و منطقش زور است

او نداند که آخرش گور است

از ادب، و سلام و احوالش

دم مزن، که

پشنگه

در هر زبانی و هر فرهنگی اصطلاحات و ادبیات آن فرهنگ نشان از سابقه تمدن و فرهنگ کهن آن مرز و بوم می دهد. و هرچقدر فرهنگ متمدن تر باشد دایره لغات و اصطلاحات در آن فرهنگ گسترده تر است.

گویش دزفولی که مربوط به خطه خوزستان و جزوی از گویش خوزی می باشد نیز فرهنگ لغات و اصطلاحات دایره وسیعی را شامل می شود.

یکی از این اصطلاحات " پشنگه " (peshenga) است.

زور می گویند و زورشان می آید

از اروپا جاسوسی می کنند. و معذرت خواهی نمی کنند. وقتی اروپایی ها تجار کشورشان را می فرستند ایران برای مذاکرات تجاری و ... عصبانی می شوند تهدید می کنند. (لینک خبر)

منتظر بودیم از اروپا پاسخی بشنویم. ولی ...

چقدر ضعیفند این اروپایی ها!!!