نارضایتی مردم از کابینه اصلاح طلبان در دوره ریاست جمهوری حسن روحانی امری نیست که بر کسی پوشیده باشد. ضعف و ناکارامدی دولت حسن روحانی که متشکل از اصلاح طلبان و کارگزارانی هاست مثل آفتاب تابان بر همه کس هویداست.
عدم رسیدگی به معیشت مردم از طرف دولت حسن فریدون (روحانی) و گره زدن حل همه مشکلات به برجامی که به تعبیر مقام معظم رهبری خسارت محض بود باعث شد که حتی حسن روحانی حل مشکل آب خوردن مردم را به برجام مشروط کند. و این بی مبالاتی سیاسی و بی غیریتی ملی در وجود روحانی آنچنان تجلی پیدا کرد که از طرف حضرت آیت الله جوادی آملی به دیاثت سیاسی تعبیر گردید.
چهره روحانی این روزها نیاز به جلب توجه مردم دارد. رئیس جمهور غیر محبوب و محترم جناب آقای روحانی این روزها از اقشار ولایت مدار که در مطالبه حقوق ایرانی و شهروندی خود به جایی نرسیده اند مایوس شده است به همین خاطر ناچار است از ته مانده سبر آرای خود (یعنی اقشار مرفه و زیبا و سطحی پسند) نهایت استفاده را بکند.
اگر
بخواهیم به این موضوع منطقی بنگریم درخواهیم یافت که مسئولیت ریاست جمهوری
بسیار سنگین و طاقت فرساست. رئیس جمهور یعنی مسئول در مقابل همه مشکلات و
گرفتاری ها. حالا هر مشکل و مسئله ای که پیش می آید چشم همه به دهان حسن
روحانی است. حسن روحانی شخصی است که مورد اتفاق اکثریت آرای ملت ایران شد.
کسی که مورد حمایت هاشمی و تایید خاتمی است. اگرچه او خود را نماینده اصلاح
طلب ها نمی داند لکن برخی از اصلاح طلب ها او را خودی می دانند. هرچه باشد
او در دولت خاتمی دبیر شورای عالی امنیت و مسئول پرونده هسته ای ایران
بوده است. 