خورشید عالم تاب

اولین باری که به بیت رهبری (حسینیه حضرت امام خمینی(ره)) رفتم فکر می کنم کلاس دوم دبیرستان بودم. آن روزها روزهایی بود که با هیئت و امام حسین بیشتر آشنا شدم. علتش هم تغییر مدرسه ام بود. در دبیرستان دهخدا (واقع در منطقه 14 ، بلواز ابوذر تهران بین پل اول و دوم) با معلم تربیتی آشنا شدم که ایشان مداح بود و هیئت داشتند. ایشان ما را به هیئت (محبین الزهرا) دعوت کردند، و آن روزها بود که پایمان به هیئت و نمازجمعه هر هفته باز شد. بعضی از پنج شنبه شب ها هم به زیارت شاه عبدالعظیم می رفتیم. چه روزگار خوشی بود. الان قریب به 20 سال از آن روزها می گذرد و دل من عجیب هوای آن روزها را کرده است.
بعد از ان سال اول یا دوم دانشگاه بود که از طرف بسیج دانشجویی کارت دعوت به من دادند و توفیق پیدا کردم که به دیدار رهبری بروم. یک دیدار با دانشگاهیان و یک دیدار با 1000 نفر از نخبگان. ماه رمضان بود و اولین و آخرین باری بود که افطار را نزد مقام معظم رهبری روی یک سفره نشستیم. مقام معظم رهبری انتهای سفره روی یک میز و صندلی معمولی نشست. هنوز مزه نان و پنری و سبزی آن روز زیر زبانم است.
طبیعی است که فرصت دیدار برای هرکس مقدور نمی شود. بالاخره برای هر شخص میسر نمی شود که برای یک دیدار یک ساعته که حواشی آن چندین ساعت طول می کشد از شهرهای دور به تهران سفر کنند. تازه تهران هم که باشی باید یک نصف روز کامل را وقت بذاری.
الغرض: در وصف سادگی این حسینیه (محل دیدار های رهبری) همین بس که باید عکس ها را تماشا کنید. فرش ها و موکت ها ساده و بی آلایش هستند و حسینیه حتی یک چلچراغ اشرافی و گران قیمت هم ندارد و روشنایی این حسینیه لامپ های کم مصرف معمولی هستند.
در هنگام دیدارهای عمومی مردم هم روی زمین می نشینند. کیپ تا کیپ یکدیگر. و انقدر شور و اشتیاق مردم بالاست که وقتی مقام معظم رهبری وارد حسینیه می شوند باید زرنگ باشی و خودت را عقب بکشی وگرنه زیر دست و پا له می شوی. اما اگر تو هم مثل دیگران عاشق باشی تحمل سنگینی جمعیت برایت آسان می شود.
خلاصه اینکه دیوارهای حسینیه بدون هیچ گچبری و تزئینات است.
اما من از داخل منزل رهبری از نزدیکان ایشان حرف های زیادی شنیده ام لکن آنچه که اکنون در بضاعت من است استناداتی هستند که در فضای مجازی موجود می باشد. که بنده به فراخور توان لینک این مطالب را در زیر برای دوستان و احیانا کسانی که بعدا این مطلب را از جستجوگرها پیدا می کنند می گذارم.
لینک ها:
الف: خاطره آیت الله مصباح از ساده زیستی رهبر انقلاب.
ب: فرش مندرس (سید احمد خمینی) و غذای املت (رحیم صفوی).
ج: ساده زیستی رهبر از زبان علامه بهلول.
د: کفش های وصله دار رهبر که خبرش اخیرا در فضای مجازی پخش شد.
هـ : اعتراف عطاء الله مهاجرانی درباره ساده زیستی رهبر نظام.
و: گوشه ای از ساده زیستی رهبر.

عکس زیر را که نمایی از مسئولین در بیت رهبری است گذاشتم تا به موکت یا فرش زیر پای آنها توجه کنید و ببینید مقام معظم رهبری برای مسئولین چه فرشی برای نشستن گذاشته است.