الان خونمون بوی روستا میاد.
رفتیم عطاری. سینوزیت داریم جمیعا. یه سری جوشونده داد که ترکیب بابونه آویشن و احتمالا نعناست؛ خیلی مؤثره.
بعد دیدم یه پلاستیک دیگه هم که یه چیزای گلوله گلوله توش بود بهمون داد. خیلی دقت کردم که بفهمم این چه گیاهیه. نفهمیدم. در همون حالتی که با تعجب ابروهامو گره کرده بودم و چشمامو باریک، از فروشنده سوال کردم اینا چیه؟؟؟ خانومم که طاقت نداشت زود جواب داد اینا پشکل الاغ ماده ست. فروشنده با حالت تایید سکوت کرد و من با حالت تعجب مثل جناب خان گفتم پشکل الاغ ماده؟؟؟؟ اون وقت قیمتش چنده؟
فروشندهه گفت پنج هزار تومان!!!
دوباره من با تعجب پرسیدم پشکل الاغ ماده پنج هزار تومان؟؟؟ فروشنده گفت
.jpg)
مقدمه:
نشسته بودم و درحالی که کتاب دعا رو مقابلم گرفته بودم داشتم با دنبال کردن جمله های " سبحانک یا ...." با مداح همراهی می کردم. هیئت شلوغ بود. جا هم خیلی تنگ. همه چفت هم نشسته بودن. توی هیئت هم پر از جیرجیرک های لعنتی بود. دیگه همه چشمشون ترسیده بود. اگر یه پوست تخمه آفتابگردون رو زمین می دیدیم خیلی با احتیاط نیگاش می کردیم فکر می کردیم جیرجیرکه. نفر جلوییم هم که خیلی از جیرجیرک چندشش میشد
هید برای یک وبلاگ نویس
با کلی دلهره رفته بودم تهران برای مصاحبه. نتیجش خیلی برام مهم بود. شاید می تونست توی زندگی ام تغییر ایجاد کنه و شایدم شروعی می شد برای تغییر سرنوشت. پیش خودم فکر می کردم اگر اینا منو نمی خواستند این همه منو از اهواز تا تهران برای یه مصاحبه فراخوان نمی کردند. با همین فکر به خودم تسکین می دادم. اما دوباره پیش خودم فکر می کردم: درسته که اینا منو نیاز دارن ولی اگر توی مصاحبه خیط بکارم و خراب کنم ممکنه ردم کنن. دوباره با همین فکر، همه اعتماد به نفسم هری می ریخت زمین. بعضی وقتا خودم رو می زدم به بیخیالی و به خودم می گفتم بابا هرچی می خواد بشه! بیخیال! خیر همه ما دست خداست. اگر ردم کنند حتما توش یه خیری هست.