اصلا موضوع حجاب نیست ...

چند روز پیش با یکی از دوستانم بر سر این موضوع تبادل نظر داشتم. محمد گفت حالا چه می شود اگر ایران هم مثل ترکیه بشود؟ یا مثل لبنان؟ اجبار حجاب را بردارند. هرکس هر طوری که دوست دارد در خیابان قدم بزند. اتفاقا اینجوری جوهره آدم ها خیلی بهتر شناخته می شود. اگر کسی بدکاره است راحت تر شناخته می شود.

تنها جوابی که به ذهن من رسید این بود که فرض کنیم حجاب را آزاد کنیم و اجازه بدهیم زن ها روسری های خود را بردارند. بعد چه می شود؟ آن وقت است که جریان رسانه ای (اصلاح طلب ها و  روشن فکر نماها) که امروزه دارد بر سر حجاب

خواستگاری از دختر یک روحانی

تلفنم زنگ خورد. شوهرعمه بود. گفت یکی از دوستام اومده خونمون با دوتا دخترش. روحانیه و یک پست خیلی مهم در حوزه داره. آدم خیلی مهمیه. داری میای دزفول بیا خونمون اگر از هرکدوم از دختراش خوشت اومد من صحبت می کنم ایشالا اوکی میشه. قند توی دلم آب شد. گفتم وای خدای من! ازدواج با یک دختر محجبه که پدرش روحانی باشه. چقدر خوب! پیش خودم کلی توهم زدم. یکی از آرزوهام ازدواج با یک دختر محجبه بود. احساسات بهم غلبه کرد و کلی از خدا تشکر کردم که چه مورد مناسبی پیدا شده. از زنجان تا دزفول حدود 15 ساعت راه بود. این 15 ساعت به اندازه 15 روز گذشت تا رسیدیم دزفول. چقدر با مادرم خیالبافی کردم.

وقتی رسیدیم دزفول اولین جایی که رفتیم خونه عمه بود. من له له می زدم که

ساپورت های شیطانی

یک خانوم چاق با آرایش حرفه ای و یک کافشن قرمز و یک ساپورت تنگ (بدن نما) زرد. این تصویر را وقتی دیدم که داشتم از محل کار به خانه می رفتم و من سوار ماشین بودم و این خانوم داشت از پیاده رو کوچه در یک زمان خلوت عبور می کرد.

پیش خودم فکر کردم. واقعا منظور این خانوم از ساختن این شکل و شمایل برای خودش چیست؟ او چه پیامی را

همسر من یک راننده است

من همیشه اعتقاد داشته ام که زن ها باید سوار مرکب شوند. اما نه هر مرکبی. مرکبی که جان داشته باشد و در زمره چهارپایان قرار بگیرد وگرنه همه چیز داغان می شود.
وقتی از خانه بیرون می رویم. حضرت علیا مخدره قبل از اینکه سوییچ در استارت ماشین بچرخد با یک حالت مظلومانه ای رو به من می کند که : من بشینم؟؟؟

باند فرودگاه مردها

این مطلب هدیه می شود و خانوم های متاهل و دختر خانوم های مجرد. فقط و فقط به خاطر اینکه کمی مردها رو درک کنن.

عجب حرف قشنگی زد محمد شهباز. رفته خواستگاری به خانومه گفته خونه برای من شبیه باند فرودگاهه. من بیرون از خونه با سرعت پرواز می کنم. اوج میگیرم. شیرجه میزنم. پرواز می کنم. دعوا می کنم. حرف می زنم. کلنجار می رم. و هزار تا دغدغه و دوندگی و ....

اما وقتی خونه میام باید