یک روز قبل با آقای غفاری و آقای شهباز نشستیم طی یک جلسه خیلی عالی تصمیم گرفتیم که در برنامه فردا (روز چهارشنبه بعد از ظهر که خبرش را اینجا کار کردیم) چه بگوییم و برنامه را چطور تنظیم بکنیم. به خیال خودمان قرار شد که چه بگوییم و چه نگوییم.
من مسئول این طرف بازار هستمأوحَى اللّهُ تَعالى إلى شُعَیبٍ النَّبِىِّ إِنّى مُعَذِّبٌ مِن قَومِکَ مِائَةَ أَلفٍ: أَربَعینَ أَلفا مِن شِرارِهِم وَسِتّینَ أَلفا مِن خیارِهِم فَقالَ: یارَبِّ هؤُلاءِ الشرارُ فَما بالُ الخیارِ؟! فَأَوحَى اللّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَیهِ: داهَنُوا أَهلَ المَعاصى فَلَم یَغضِبُوا لِغَضَبى؛
خداى تعالى به شعیب پیامبر وحى فرمود که: من صد هزار نفر از قوم تو را عذاب خواهم کرد: چهل هزار نفر بدکار را، شصت هزار نفر از نیکانشان را. شعیب عرض کرد: پروردگارا! بدکاران سزاوارند اما نیکان چرا؟ خداى عزوجل به او وحى فرمود که: آنان با گنهکاران راه آمدند و به خاطر خشم من به خشم نیامدند.
اِشکَمِ(1) رَوونِ (2) بَز ِ (3) مار ِ (4) مهربونِ
در دزفول که شهر شهیدان هشت سال دفاع مقدس در برابر جنگ تحمیلی است جناب آقای موجودی در وبلاگ الف دزفول موضوع دیدار با خانواده های جانبازان و شهدا را طرح کرده اند که ایده بسیار جالبی است. ایشان در این پست نیز گزارش اولین دیدار خود را ارائه داده اند که بازهم به جای خویش بسیار پسندیده و به جا بود.
گپتَ آموز، کُچکَت آمُوختَس
Gapta amuz, kochkat amokhtas
یکی
از ضرب المثل های خیلی با مغز و پر مفهوم دزفولی ها برای تربیت فرزندان و
نسل های بعدی جمله حکیمانه بالاست. معنی تحت الفظی آن این است: به بزرگتر
خود یاد بده، کوچکتر تو خودش یاد گرفته است.
به عبارت بهتر اگر می خواهی
بچه ها (کوچکترها) کارها و رفتار و اعمال خوب را یاد بگیرند اول بزرگترها
را آموزش بده. بر این اساس کوچکترها برای زندگی خود نگاهشان به بزرگترهاست.
هرچه گامشون خورن ورش تپو !
نه شمل اوردشه (na shamal ovordesha)
نه ممل اوردشه (na mamal ovordesha)
تکل بیده .... اُ اوردشه (tokole bida .... o ovordesha)
داوود به من پیامک داده: این جماعت فرق بین تولد و عروسی را نمی فهمند. سیا نرمه نرمه پخش می کنند.یکی از شعر هایی که دزفولی ها برای بچه های خود می خوانند شعر " دو دو مشک دو" (1) است. این شعر که محتوای جالبی دارد خوانده می شود برای کودکان زیر یک سال. شاید هم تا دو سال جواب بدهد. یک نوع شعر حرکتی است. یادم می آید بچه های بزرگتر فامیل بچه های چند ماهه را روی پاهایشان می گذاشتند و درحالی که به بچه یک نوع سواری حرکتی می دادند این شعر را برایش می خواندند:
یه رفیق اینچنینی خیلی کم گیر هرکسی میاد. تازگی ها با علی سعادت سرشت آشنا شدم. یک پسر متین و آرام. به طور عجیبی به هیچ وجه اهل غیب نیست. در نگاه اول خیلی زود به دل هرکسی میشینه.
یه روز سر بحث خواستگاری و مذاکرات ابتدایی داشتم باهاش صحبت می کردم. علی گفت: من در لحظات حساس مذاکره به خانومم گفتم که دوس ندارم در آینده آرایشگر بشی!!!
من خیلی تعجب کردم. پیش خودم فکر کردم بالاخره آرایشگری هم برای زن ها یک شغله دیگه که میتونه کمک خرج زندگی همسر باشه. مثل مردها که آرایشگر میشن.
توی همین خیالات سیر می کردم و منتظر ادامه حرف علی بودم که گفت: همسرم از من سوال کرد که چرا نباید آرایشگر بشم؟
