به بهانه مصاحبه حیدری با دکتر احمدی نژاد
این برای صدا و سیما خوب نیست که یک
مجری تلویزیون در مقابل رئیس جمهور بنشیند و بخواهد او را در مقابل انظار
یک ملت تحقیر کند. من علی رغم اینکه آقای حیدری را یکی از مجری های توانا
و اهل مطالعه و آگاه صدا و سیما می دانم اما در این مصاحبه از او بدم آمد.
آقای حیدری خیال کرد باید سوار موج شود و همانند دیگران که منافعشان اقتضا
می کند، آقای دکتر احمدی نژاد را به چالش بکشد و او را تحقیر کند.
آنچه
بدیهی است آقای دکتر احمدی نژاد در دولت نهم و دهم تلاش های فراوانی کرد
تا به معنای واقعی عدالت را پیاده کند. اما از آنجایی که منافع برخی
سیاسیون و قدرت طلبان و ثروت اندوزان با اجرای عدالت به خطر می افتد از
همان ابتدای دولت شروع به کارشکنی های فراوان کردند. هنوز قضیه تاید و چایی
را فراموش نکرده ایم. جریاناتی که با هماهنگی برخی انحصار طلبان و سیاسیون
سعی در ایجاد شوک به بازار و فشار بر مردم در راستای تخریب آقای احمدی
نژاد بود. این موضوع را بگذارید کنار آن جریاناتی که به حضرت علی (ع) برای
اجرای عدالت اعتراض کردند. حتی عقیل هم از این قاعده مستثنی نشد و آمد در
محضر امیر المومنین از او طلب بیت المال مسلمین را کرد.
اما صدای قار
قار قدرتمندان اجازه نمی دهد تا تحلیل ها به درستی بیان شود. چطور کمک کردن
و تقسیم بیت المال از طرف حضرت علی (ع) بین اقشار مردم گدا پروری نیست ولی
مبحث یارانه ها گدا پروری است؟ مگر نه اینکه حضرت علی (ع) هم بین مردم منافع
حکومتی را به صورت نقدی و مساوی به اقشار مردم پرداخت می کرد؟
بهتر است اساتید دانشگاه ها به جای اینکه داد بزنند که آی نقدینگی زیاد باعث ایجاد تورم می شود،
کمی فرمول های اقتصادی را برای مردم تشریح کنند. آری آنجا که عرضه کم باشد
و تقاضا زیاد و نزد مردم نقدینگی باشد تورم به وجود می آید. اما راهکار
مبارزه با تورم برداشتن نقدینگی نیست. بلکه افزایش عرضه نیز راه دیگر آن
است. و خوب می دانیم افزایش عرضه که ماحصل افزایش تولید و گردش چرخ کارخانه
ها و تولیدی هاست و کاهش بیکاری، بهتر است از نبودن نقدینگی جهت کنترل
تورم و گرانی.