خورشید عالم تاب

شامم سیه تر است زگیسوی دلکشت خورشید من برآی که وقت دمیدن است

خورشید عالم تاب

شامم سیه تر است زگیسوی دلکشت خورشید من برآی که وقت دمیدن است

آبادان - بازار ته لنجی ها

شنبه, ۹ فروردين ۱۳۹۳، ۱۱:۰۳ ق.ظ

روز تعطیل که همه خواب هستند. ابوی زنگ می زند. گوشی را بر می دارم بابا می گوید آماده شو باید برویم آبادان. با یک حالت سرشار از تعجب بدون چون و چرا و بی معطلی قبول می کنم. برنامه های آن روزم را کنسل می کنم و با پدر راهی آبادان و اروند کنار می شویم. یک مسافرت یک روزه کاری اجباری توفیقی. اصولا با پدر زیاد در مورد کار و اقتصاد صحبت می کنم. آن روز هم مبحث کاری بود. در آبادان با یکی از دوستان قرار ملاقات داشتیم. از آبادان راهی خرمشهر شدیم. در خرمشهر یک اسکله صادراتی وجود دارد که به گفته یکی از پرسنل اسکله، آنجا اصلا محل مناسبی برای صادرات های کلان نیست. به عبارتی آن اسکله فقط برای ته لنجی ها مناسب است. و ما خیلی تاسف خوردیم که چرا نباید اسکله خرمشهر با تمام شهرت هایش یک اسکله مناسب برای صادرات باشد؟؟؟ جالب اینجاست که دفتر مدیر اسکله (به عبارتی پایانه صادراتی) در یک کانکس فرسوده بود.
چرا شهری را که برای آزاد کردنش بهای بسیار پرداخت کرده ایم، به امان خدا ول کرده ایم؟؟؟ جنگ باعث شد تا وجب به وجب خرمشهر برای کل ایرانیان حیثیتی بشود. حالا که آن همه خون به پای خرمشهر ریختیم چرا نباید برای آبادانی آن یک ذره تلاش کنیم؟؟؟
علی الخصوص که خرمشهر یک شهر مرزی و توریست پذیر است. و موقعیت های مرزی با عراق و همچنین وجود اروند کنار استعداد فراوانی را برای یک شهر توریستی فراهم کرده است. اگر هیچ مسئولی نداند خود مردم خرمشهر بسیار واقف هستند که چه بسیار مردم عراقی و دیگر مردم حاشیه خلیج فارس به این شهر مرزی سفر می کنند و اگر ما خرمشهر را بسازیم جلوه ایران را نزد دیگر کشورهای خلیج فارس جلا می دهیم.
چرا کاری نکنیم تا عرب های حاشیه خلیج فارس حسرت یک روز سفر را به خرمشهر بخورند؟؟؟
وقتی به این نتیجه رسیدیم که از این اسکله نمی توانیم کارمان را انجام دهیم مسئول اسکله بسیار سرخورده شد و گفت ما از خدایمان است که اگر برای شما صرفه دارد خودتان با هزینه خودتان زیرساخت های اسکله را فراهم کنید. حتی حاضر بودند نقشه اسکله را به خاطر ما تغییر دهند. اما خود اسکله یک طرف مشکل بود و طرف دیگر جاده های خراب دسترسی به اسکله بود که از داخل چند روستا عبور می کرد.
از زیرساخت های صادراتی خرمشهر به دلایل مروبطه که در بالا ذکر شد گذشتیم و با تاسف فراوان صرف نظر کردیم. و رفتیم آبادان.
یکی از نته هایی که بارها برای آن تاسف خوردیم در آبادان بود. یک کشتی مغروقه از زمان جنگ که در آن محموله های قیمتی مدفون است درست وسط اروند کنار دقیقا سر مرز ایران و عراق راه عبور و مرور لنج های سنگین را صد کرده است و تمام اقتصاد آن جا را تحت الشعاع قرار داده است. و از آن زمان تا حالا این کشتی مغروقه که متلق به ایران است بارها و بارها توسط تجار خرید و فروش شده است و قیمت کنونی آن 6 میلیارد تومان است و با اینکه در جزر و مد آب قسمتی از این کشتی بیرون می آید ولی هیچ مردی تا حالا پیدا نشده است که این کشتی را از اروند بیرون بکشد. و من شگفت زده شده ام از این همه بی لیاقتی که مسئولین از خود نشان داده اند. حتی به اندازه بیرون کشیدن یک کشتی از اروند ما از خود جربزه نشان نداده ایم تا اقتصاد منطقه را رونقی بیشتر بدهیم.
نکته قابل توجه اینجاست که لنج هایی که می توانند از کنار این کشتی عبور کنند از وسط اروند الزاما باید وارد مرزهای عراق بشوند چون قسمت عمیق اروند از سمت عراق برای عبور راه دارد و قسمت عمیق آب که در ایران است توسط کشتی مغروقه مسدود شده است. به همین دلیل با هماهنگی دولت های عراق و ایران، در گمرک ایران از کشور عراق تعدادی پرسنل مامور شده اند تا محاسبه کنند هزینه زمان ورود کشتی هایی را که هنگام عبور از کنار این کشتی وارد خاک عراق می شوند. و پس از محاسبه هزینه مورد نظر دولت ایران به دولت عراق وجه نقد پرداخت می کند. هزینه ای که معلوم نیست پس از گذشت 30 سال از جنگ با آن می توانستیم چند کشتی فوق سنگین را از دل عمیق خلیج فارس بیرون بکشیم؟ خلیج فارس که هیچ، شاید می توانستیم از وسط مثلث برمودا ....! (اوه .... گفتنم نمی آید)
پس از آن سری هم به گمرک شلمچه زدیم. و دیگر زورمان نمی رسید که تاسف بخوریم. البته دوستان توجه داشته باشند که ما در جنوب کشور پایانه های صادراتی بسیار بزرگی داریم مثل بندر ماهشهر، بندر امام خمینی، بندر بوشهر، بندر عباس و .... اما اینهایی که گفتم مربوط به بنادر خرمشهر و آبادان بود که حقیقتا باید در خصوص عدم توجه مسئولین به توسعه این بنادر گله کرد.

دیگر عصر شده بود و ما به اهل بیتمان قول داده بودیم کمی سوغات آبادان که ادویه جات است با خودمان ببریم. رفتیم بازار ته لنجی ها. یک مسیری را که فقط 5 دقیقه زمان داشت به خاطر حجم بسیار زیاد ترافیک قریب 30 یا 40 دقیقه معطل شدیم. از بس که مهمانان نوروزی از همه جای کشور آمده بودند. و از بابت نبود زیر ساخت ها دوباره تاسف خوردیم علی رغم اینکه زور تاسف خودنمان در اسکله ها تمام شده بود، چراکه ظرفیت مسافر پذیری آبادان به خاطر شهرت آن بسیار فراتر از زیرساخت های توریستی آن است. فرض کنید ماشین های گران قیمت مسافران نوروزی در خیابان های بی کلاس و زشت آبادان. چه تضاد خنده دار و تاسف باری بود. یک ماشین گران قیمت و خیلی زیبا دیدم که نفهمدیم مارک آن مربوط به کدام شرکت و از کدام کشور است!!!


و بالاخره به بازار ته لنجی ها رسیدیم. بلافاصله وارد یک رستوران شدیم. رستوران پاکستانی ها در آبادان!!!
پیش خودم فکر کردم، قبلا آبادان چه شهری بوده است که پاکستانی ها برای خود اینجا رستوران داشته اند؟!!
جالب که این رستوران شهرت و قدمتی قریب به هفتاد سال دارد و کماکان صاحب آن یک پاکستانی است. جای شما خالی یک پلو قلیه ماهی خیلی تند زدیم. خیلی هم خوشمزه بود. و بعد از آن رفتیم بازار.
بازار ته لنجی ها خیلی شلوغ بود. دو طرف خیابان که بازار و مغازه ها هستند وسط بازار هم دست فروش ها بساط اجناس ته لنجی را پهن کرده اند و هرکس با تن صدایی متفاوت جنس هایش را تبلیغ می کند.
سرگرم صداهای زیر و بم و اجناس رنگا و رنگ بودیم که صدای آتش گرفتن یک منور قرمز رنگ دستی و نور آن توجه همه جمعیت را به سمت یک گوشه بازار جلب کرد.
همه نگاه ها به یک نقطه متمرکز شده بود. تلاقی نور خیره کننده این منور و صدای بلند نوار ترانه جو بازار را هیجانی کرده بود. چند جوان که به نظر می رسید از اهالی بازار باشند وسط آن جمعیت شلوغ و متراکم همگام با صدای ترانه بلند بلند می خواندند و می رقصیدند. به محض دیدن این صحنه موبایل ها بود که از کیف ها و جیب ها بیرون می آمد و برای فیلم برداری به آسمان می رفت. نور منور دستی و صدای ترانه و چند جوان رقاص همه چیز دست به دست هم داده بود تا آن قسمت بازار شلوغ شود. از ابتدای روشن شدن منور تا تمام شدن سوخت ان جوان ها فارغ از همه چیز رقصیدند  و پس از آن که شلوغ شد اجناس ده هزار تومانی و هفت هزار تومانی برای فروش بالا رفت و من خیلی خوش بینانه فارغ از حرمت رقص در انظار عمومی و دیدگان نامحرم ها و ایام فاطمیه گمان کردم که این شاید یک شیوه تبلیغاتی برای جلب توجه خریداران باشد.
حالا دیگر ساعت 20 (هشت شب) شده بود و ما خسته از ساعت ها پیاده روی و ماشین گردی بودیم. بلافاصله نماز خواندیم و پس از پشت سر گذاشتن یک روز به یاد ماندنی به خانه برگشتیم.


پانوشت:
1- عکس ها تزیینی هستند. اگر توفیقی شد عکس هایی را که با موبایل گرفتیم برای دوستان به نمایش خواهم گذاشت.
2- به عزیزان توصیه می کنم در ایام عید سفر به خوزستان را از دست ندهید. وقتی در شما کشور عزیز ایران همه با کافشن و لباس های گرم و بخاری خود را گرم نگه می دارند اینجا (خوزستان) مردم برای خنک کردن خود کولر روشن می کنند. پس اگر از سرمای شهرتان بی تاب شده اید به خوزستان بیایید و از هوای بهاری لذت ببرید.

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۳/۰۱/۰۹
فلان الملک

آبادان

خوزستان

نظرات  (۴)

طرح ختم 114 بار سوره کوثر از روز 9 فروردین شنبه

amooze.blog.ir
۰۹ فروردين ۹۳ ، ۱۱:۰۸ بهنام عبدالهی
با سلام خدمت شما دوست عزیز.
مطلب بسیار زیبایی بود.
ممنون میشوم شما هم به وبلاگ بنده یعنی نوشته هایم سر بزنید و با نظرات خود مرا راهنمایی کنید.
سلام.
به لطف خداوند و حضرت زهرا با شعری در مورد حضرت زهرا به روزیم.
منتظر شما و نظر های زیباتون.
تشریف بیارید
یا علی مدد
التماس دعای فراوان
یا حضرت مادر
۱۴ فروردين ۹۳ ، ۱۹:۵۶ گل آفتابگردون
باسلام...
دو وبلاگ دارید؟
پاسخ:
سلام
من خیلی بیشتر از دو وبلاگ دارم.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">